zgadzam się - mi też jedyne co przychodzi na myśl o tym filmie to to że ciężki! Ja oglądałam go na 3 razy, bo można odnieść wrażenie, że jest to 3 godzinny, monotonny zapis niepowiązanych ze sobą nudnych i mdłych wątków. Ale był dobry, choć nie na raz;)

Chwila... Niepowiązanych ze sobą wątków? Tytuł to nie "Zakochani w Nowym Jorku", tylko "Kocham cię, Nowy Jorku". Pokazuje krzyżowanie się ludzkich ścieżek w tym wielokulturowym mieście, zmusza do myślenia "co by było gdyby". Nie przedstawia jednego rozumienia uczucia miłości, tylko jej wielorakość. Porusza drażliwe tematy samotności, romansów, miłości między ludźmi, których dzielą dekady albo różnice religijne/kulturowe. Z drugiej strony ukazuje uczucie, które trwa niezwyciężenie od lat, takie, dzięki któremu można wiele wybaczyć. Pokazuje miłość platoniczną, fizyczną i duchową. I to, że każdy zasługuje na miłość. Szczególnie zaskakuje mnie ukazanie w filmie tego, że nie wszystko jest tym czym się wydaje na pierwszy rzut oka. I to wszystko w jednym filmie. Jak dla mnie majstersztyk.

Zdecydowanie zgadzam się z Twoją opinią, ba nawet nazwałabym ją bardzo treściwą, krótka recenzją....
Ta niezakończona często wielowątkowość bardzo do mnie przemawia, nie zawsze muszą być jasne zakończenia, a może nawet lepiej czasami jak ich nie ma aby uruchomić myślenie i móc podzielić się odczuciami i swoimi domniemaniami....